کاربرد روش پویایی سیستم در شبیه سازی و بهینه سازی الگوی کشت شبکه آبیاری و زهکشی سمت راست آبشار اصفهان

در این تحقیق استفادة تلفیقی از منابع آب‌ شبکة آبیاری و زهکشی سمت راست آبشار اصفهان، که یکی از شبکه‌های بحرانی حوضة زاینده‌رود است، با روش پویایی سیستم شبیه‌سازی شد. سپس، به منظور تعیین الگوی کشت بهینه، از تابع نسبت درآمد به هزینه استفاده شد. این هدف برای دو حالت توجه و عدم توجه به قید حفظ مجموع مساحت محصولات کشت‌شده در سال مبنا (سال زراعی 1385ـ 1386) با روش‌های مختلف مدیریت آب آبیاری و با اعمال محدودیت‌ درصدهای مختلف تغییر در سطح زیر کشت هر یک از محصولات شبکه در این سال تعریف شد. به منظور اعتباریابی نتایج مدل، عملکرد محاسبه‌ای و مشاهده‌ای محصولات موجود در شبکه مقایسه شدند و مقدار شاخص‏های جذر میانگین مربعات خطا (RMSE)، خطای استاندارد (SE)، و ضریب همبستگی (R2) برای عملکرد این محصولات، به ترتیب، 98/209 کیلوگرم بر هکتار و 007/0 و 99/0 محاسبه شد که دقت بالای مدل را نشان می‌دهد. همچنین نتایج نشان داد در صورت حفظ و عدم حفظ محدودیت مجموع مساحت زیر کشت در سال مبنا، بیشترین مقدار درآمد به هزینه، به ترتیب، برابر 025/3 و 144/3 و مربوط به نحوة برداشت از آب زیرزمینی بر اساس نیاز آبی با اجازة 50 درصد تغییر در سطح زیر کشت هر یک از محصولات است. سطح زیر کشت موجود از سطح زیر کشت مطلوب فاصلة زیادی دارد و ترکیب محصولات عمدة شبکه نامناسب است.